Eξέλιξη

Σήμερα κατάλαβα ότι ο ενθουσιασμός περνάει.

Δεν χρειαζόταν να ειπωθεί κάτι.
Το είδα.

Δεν πίστευα ότι θα έχανες αυτό το βλέμμα.

Κι όμως,πως γίνεται απο τη μία στιγμή στην άλλη να χάσεις αυτό που νόμιζες ότι είχες,έστω και λίγο?

Kαταθέσεις

Είμαι ένα δειλό άτομο.Τίποτα το πρωτότυπο,τίποτα το παράξενο,τίποτα το κακό.
Είμαι ανασφαλής.
Είμαι η κλασική περίπτωση ανθρώπου που θέλει πάντα κάτι πολύ,και μόλις φτάσει στη πηγή,δεν θα πάει να πιεί νερό,θα φοβηθεί και θα φύγει.

Ένας ανθρώπινος μαλάκας.

Πάλι τα ίδια.Πάλι μου κόστισε.

Μαλάκας.Εντελώς.

H ησυχία προκαλεί ανησυχία

Σήμερα όλα είναι ήσυχα.
Περιμένω κάτι να με βγάλει από την κυριακάτικη μουντάδα,τη θολούρα που σου προκαλεί το παραπέτασμα της καθημερινότητας.

Σήμερα είναι όλα ήσυχα.
Είναι καλό αυτό?

Δεν τη θέλω την αδιάφορη ησύχια που με περιβάλλει.
..Ούτε την ενοχλητική φασαρία κενών ανθρώπινων μυαλών,κοιμισμένα από την ανασφάλεια.

Θέλω,θέλω,θέλω να με βγάλει κάποιος από 'δώ.
Ξέρω πως γίνεται,δεν είναι θέμα μελό ταινίας,οι ανθρωποι ξυπνούν,και όταν βγαίνουν από τον λήθαργο αναζητούν την επιβεβαίωση ότι κάνουν το σωστό.

Σήμερα όλα είναι ήσυχα.
Αύριο όμως?