22.9.11
Game over .
Δοκιμάζω τους φόβους μου. Μαζοχιστική τάση, αλλά για κάποιο λόγο πιστεύω ότι όσο πιο πολύ εκθέτω τον εαυτό μου σε αρνητικές καταστάσεις, τόσο πιο δυνατή γίνομαι. Κάτι του στυλ "ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό". Αλλά δεν ειναι έτσι. Απλά γίνομαι πιο αδιάφορη. Και αυτό δεν είναι μορφή δύναμης, είναι μορφή άμυνας. Και η άμυνα δείχνει αδυναμία,έλλειψη αυτοπεποίθησης, ανάγκη για ασφάλεια και σιγουριά που δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ο ίδιος στον εαυτό σου. Γιατί ποτέ δεν νιώθεις αρκετά δυνατός. Γιατί πάντα κάνεις πίσω .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
οταν ημουν μικρος και ειχα πληγες στα γονατα,οταν εκλειναν ακομα αμα λυγιζες το ποδι σου ετσουζαν,κι εγω συνεχεια τα λυγιζα μεχρι να πονεσω και μετα τα τεντωνα μεχρι να πονεσω.Νομιζα εν τελει πως ετσι θα κλεισουν πιο γρηγορα.ειναι στον ανθρωπο αυτα πιστευω....τα λες σωστα ομως
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως όλοι στην αρχή δοκιμάζουμε με τον ίδιο τρόπο να κλείσουμε πληγές, μέχρι που ή μένουμε σε αυτόν,ή αλλάζουμε. (ευχαριστώ)
ΑπάντησηΔιαγραφή