Μήπως πριν κάθε τέλος σκεφτόμαστε μόνο το παρελθόν?
Μήπως η ξαφνική τάση να ζούμε μόνο μέσα στις αναμνήσεις σηματοδοτεί την αρχη του τέλους?
Όταν βρίσκεις παρηγοριά ή συναισθηματική ένταση μόνο γυρνώντας πίσω, το τώρα δεν σε γεμίζει. Και αν μείνεις πίσω, έχεις χαθεί.
Μήπως η ξαφνική τάση να ζούμε μόνο μέσα στις αναμνήσεις σηματοδοτεί την αρχη του τέλους?
Όταν βρίσκεις παρηγοριά ή συναισθηματική ένταση μόνο γυρνώντας πίσω, το τώρα δεν σε γεμίζει. Και αν μείνεις πίσω, έχεις χαθεί.
όμορφο blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σε βρήκα και καλησπέρα ;)
ευχαριστώ πολύ :)
Διαγραφήκαλή σου μέρα!