E,όπως εγωισμός .

Είμαστε εγωιστές.Όλοι μας.Ανεξαιρέτως.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το δείχνουμε ξεκάθαρα.Ειδικά όταν πρόκειται για τα συναισθηματά μας..

Ζητάμε από τους άλλους να μας αγαπούν,να μας δίνουν,να μας ολοκληρώνουν ως άτομα.
Μόνο με τον εγωισμό μας είμαστε λειψοί ' -ανίκανοι να ευχαριστηθούμε κάτι,ζητώντας όλο και περισσότερα από μια σχέση - .

Δεν γίνεται να μας αγαπήσει ο καθένας.Δεν ξέρω αν είναι απλό ή όχι να αγαπάς - ούτε καν να προσδιορίσω τι είναι η αγάπη μπορώ - αλλά αποδέχομαι το γεγονός ότι πολλές φορές κάποια άτομα δεν είναι γραφτο να συνυπαρξουν.

Μας εξιτάρει το γεγονός ότι ο άλλος είναι διαφορετικός,κυνηγάμε χίμαιρες,βυθισμένοι στη ρομαντική πλάνη ότι "τα αντίθετα έλκονται".Ναι,έλκονται,αλλά δεν αντέχουν μαζί.

Πρέπει να βρεις κοινό άξονα με το άτομο που θες στη ζωή σου.Να κάνεις και εσύ υποχωρήσεις,μην ζητάς να αλλάξει μόνο ο άλλος. Μην κοιτάς έτσι.Ξέρω τι σκέφτεσαι.Πως δεν θες να αλλάξεις για κανέναν.

Τι εγωιστικό και αυτό.

Πως ζητάς να σ'αγαπάνε όταν ουσιαστικά δεν θες το ίδιο το άτομο αλλά αυτό που θα μπορούσε να είναι?
Γιατί όλοι έχουμε τόσο μεγάλες απαιτήσεις μεταξύ μας?

Όποιος μίλησε για "αμοιβαία υποχώρηση" είχε δίκιο.Εν μέρη ίσως.

Τι εγωιστικά όντα.
Πάντα θα ζητάμε το τέλειο ξεχνώντας ότι έχουμε το καλό,και ότι τέλειο δεν υπάρχει......