Σε κοιτούσα και μου ερχόντουσαν χιλιάδες λέξεις στο μυαλό.Έκανες τις γνωστές γκριμάτσες,αυτές που κάνεις όταν δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις,με το βλέμμα χαμηλά -κάποια ενοχή ίσως?- περιμένοντας να ακούσεις κάτι,ξέροντας ακριβώς τι θα απαντήσεις.
Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε ξεκάθαροι,πάντα θα κρυβόμαστε.
Πάντα θα διαλέγουμε τις λάθος λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου