Aυταπάτες .

Πίστευα ότι θα μου έλειπες, τελικά όμως μου λείπουν αυτά που δεν είπα, ή έκανα. Έτσι είναι τα ταξίδια. Όλα τα ταξίδια, όλοι οι αποχαιρετισμοί. Καταλαβαίνεις την απώλεια -αν μπορώ να τη χαρακτηρίσω έτσι- ξαφνικά, όταν έχεις πιο πολύ ανάγκη τη συνήθεια. Ή την επιβεβαίωση,την σταθερά. Επίσης, πάντα σε ένα "αντίο" ο ένας λυπάται περισσότερο,και ο άλλος ξέρει να το ξεπερνά. Δεν ξέρω ποιά είναι η καλύτερη πλευρά. Ο ένας μένει πίσω, και ο άλλος νιώθει ότι υπερβάλλει στο πως νομίζει ότι νιώθει.

Τι κάνεις όμως όταν εσύ λες το αντίο και είσαι αυτός που επηρεάζεται περισσότερο ;