Nιώθω ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ.
Από τα πάντα. Με τα πάντα. Ξέρω πως προσπαθώ αδίκως να φτιάξω τα πράγματα. Ξέρω επίσης πως και μετά την αποτυχία,θα συνεχίζω να προσπαθώ. Ξέρω πως πάντα όταν πέφτουμε σηκωνόμαστε. Και ξαναπέφτουμε. Και σηκωνόμαστε ξανά. Γιατί έτσι κάνουμε,ενστικτωδώς,παράλογα,δεν τα παρατάμε ποτέ.
Ναι,νομίζω πως πάντα υπάρχει η ελπίδα.Ακόμη και τη τελευταία στιγμή.
Το πρόβλημα είναι αν μας προσφέρει τίποτα ουσιαστικό,πέρα από τη παράταση ενός άδειου ταξιδιού .
Η ελπίδα μπορεί να μας προσφέρει πολλά... το μόνο πρόβλημα είναι ότι τα βλέπουμε λίγο πρίν την χάσουμε... τότε που απελπιζόμαστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήγι'αυτό μην την χάσεις εσύ... κράτα της γερά... γιατί ένα ταξίδι δεν είναι ποτέ άδειο.. πάντα έχει κάτι να σου προσφέρει... ακόμη και οι άδειες στιγμές,αν δεις καλά κρύβουν πολλά μέσα τους!
Φιλί Διαμαντένιο!
ναι,ίσως όλα σου προσφέρουν κάτι τελικά ..
ΑπάντησηΔιαγραφή