..Όπως εκείνο το άτομο που είναι τόσο καιρό στη ζωή σου αλλά δεν ξέρεις ακόμα γιατί. Ίσως αυτά τα άτομα μας περιβάλλουν για να μας μάθουν να αντέχουμε. Την απώλεια, την αδιαφορία, ακόμη και την αγάπη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο μοναδικός άνθρωπος που θα αφήσεις να σε πληγώσει είναι εκείνος που σε έμαθε να επουλώνεις τις πληγές σου. Εκεί συνειδητοποιείς ότι σε ξέρει καλύτερα απ'ο,τι θα έπρεπε. Ξέρεις ότι έδωσες περισσότερα απ'ό,τι θα έπρεπε. Και τον διώχνεις. Το τίμημα της καινούργιας σου γνώσης ; Μια πληγή που ανοίγει ξανά και ξάνα, τη ξεχνάς για λίγο και τη θυμάσαι πάλι ..
Όλες οι συναντήσεις στη ζωή μας νομίζω οτι έχουν κάτι ξεχωριστό να μας δώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας πονάει αυτός που εμείς δε θα θέλαμε να μας πονέσει. Ο πόνος που προκαλεί άλλωστε κάποιος που έχει για μας πολλή σημασία φαίνεται βαρύτερος.
Αλλά κι εμείς κάνουμε το ίδιο σε άλλους.
Και απ'όλα αυτά μαθαίνουμε. Μαθαίνουμε και προετοιμαζόμαστε για να έρθουν τα καλύτερα. Εξελισσόμαστε μέχρι εκεί που μια συνάντηση έρχεται μόνο για να δώσει τα καλά της στοιχεία και όλα κυλάν εύκολα χωρίς πίεση και δυσκολίες.
Όταν δύο που πόνεσαν και έμαθαν συναντηθούν...
έτσι είναι, απλά σπάνια θα βρεθεί εκείνος που δεν θα φοβάται για άλλη μια φορά να δώσει για τα καλύτερα που μπορεί να ακολουθήσουν ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στο τέλος μαθαίνεις να μην το επαναλάβεις, κλείνεσαι στον εαυτό σου ή γίνεσαι πιο δυνατός κι αποφασίζεις να το ξεπεράσεις και να προχωρήσεις..Απλά δεν το ορίζεις πάντα εσύ,γίνεται υποσυνείδητα, ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!(=
Όμορφο ιστολόγιο:D
πόσες φορές μας έχει προδώσει αυτό το υποσυνείδητο...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ!