Μιζέρια. Αν μπορούσα να το χαρακτηρίσω έτσι. Κοιτάω το δώματιο με την απάθεια που κοιτάς κάτι που δεν βλέπεις ουσιαστικά. Παίζει και αυτό το τραγούδι στο repeat, και με κάνει να σκέφτομαι τα πράγματα που έχω να κάνω. Αλλά δεν έχω όρεξη να κάνω. Και αυτά που θέλω να κάνω, αλλά πάλι δεν πρόκειται να γίνουν. Μια αίσθηση παραίτησης, ενώ ξέρω ακριβώς τι θέλω, τελικά. Αλλά πώς να στο πω?
ιδού το ερώτημα
ΑπάντησηΔιαγραφήαπάντηση: να μην το πω καθόλου (αν γίνει αντιληπτό χωρίς λόγια, θα'χει αξία)
Μην το πεις πουθενά...
ΑπάντησηΔιαγραφή....
ΑπάντησηΔιαγραφή