Eίναι σαν να μην πιστεύει ο άλλος ότι μπορείς να στενοχωριέσαι.

Όχι σαν. Προφανώς έτσι είναι. Και αυτή τη στιγμή είμαι χάλια. Από τη μία γιατί χαιρόμουν σαν την ηλίθια, από την άλλη από μια συμπεριφορά που με μειώνει συνεχώς, κ από το γεγονός ότι η είκονα που έχει κάποιος για ΄μένα είναι εκείνης που δεν λυπάται, που δεν κλαίει.

Και γιατί ....
Δεν έχει σημασία. Δεν μπορώ άλλο. Δεν μπορώ. Πονάω.
Λίγη προσοχή θέλω. Μια συμπεριφορά που δείχνει τρυφερότητα κάθε μέρα. Μια που κάνει εξαιρέσεις και φροντίζει να μου γίνεται εμφανές ότι όντως σημαίνω κάτι.

Είπα ότι δεν μπορώ άλλο? Το ποτήρι ξεχυλίζει από λεπτό σε λεπτό. Θέλω να εξαφανιστώ αυτή τη στιγμή. 

Γειά.