Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά πάω σε τόσους γιατρούς. Τα χέρια μου μουδιάζουν, τα μάτια μου θολώνουν, το κεφάλι μου είναι υπό μια διαρκή πίεση, ζαλίζομαι, αλλά προς το παρόν δεν έχει βρεθεί η αιτία.
Θυμάμαι κάτι ήθελα να γράψω όταν θα έβρισκα την ευκαιρία, αλλά τώρα το μυαλό μου είναι αλλού. Αυτές τις μέρες γενικότερα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.
Ακούω και από το μέσα δωμάτιο τις ειδήσεις. Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Η ερτ. Η κατάντια μας.
Όντως, το θέμα της ερτ. Ήθελα να γράψω και για αυτό. Για να πω περιληπτικά τη γνώμη μου :
το θέμα δεν είναι η ερτ, αλλά ο τρόπος που παίρνονται οι όποιες αποφάσεις. Συμπλήρωση : γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο το πόσο μη δημοκρατικά κινείται η κυβέρνηση.
Και μιας και η SparklingBlue πρότεινε να πω δέκα πράγματα που βαριέμαι - πράγμα που ξεκίνησε ο Ρασκόλνικωφ (μην παρεξηγηθεί και κανείς) - , ιδού :
Βαριέμαι :
Θυμάμαι κάτι ήθελα να γράψω όταν θα έβρισκα την ευκαιρία, αλλά τώρα το μυαλό μου είναι αλλού. Αυτές τις μέρες γενικότερα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.
Ακούω και από το μέσα δωμάτιο τις ειδήσεις. Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Η ερτ. Η κατάντια μας.
Όντως, το θέμα της ερτ. Ήθελα να γράψω και για αυτό. Για να πω περιληπτικά τη γνώμη μου :
το θέμα δεν είναι η ερτ, αλλά ο τρόπος που παίρνονται οι όποιες αποφάσεις. Συμπλήρωση : γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο το πόσο μη δημοκρατικά κινείται η κυβέρνηση.
Και μιας και η SparklingBlue πρότεινε να πω δέκα πράγματα που βαριέμαι - πράγμα που ξεκίνησε ο Ρασκόλνικωφ (μην παρεξηγηθεί και κανείς) - , ιδού :
Βαριέμαι :
- τις συζητήσεις που γυρνούν συνεχώς γύρω από το ίδιο θέμα, με τα ίδια επιχειρήματα, ξανά και ξανά
- τα τραγούδια που έχουν συνεχώς τον ίδιο ρυθμό
- τη γκρίνια και τη κλάψα (εκτός όταν γκρινιάζω ή κλαψουρίζω εγώ μάλλον)
- να μαζεύω τα ρούχα αφού έχουν στεγνώσει (ίσως και να τα απλώνω)
- τα παράθυρα με τον κάθε άκυρο στις ειδήσεις
- τις ηλίθιες διαφημίσεις
- όταν κάποιος κάποιος μιλάει αλλά ουσιαστικά δεν λέει τίποτα ( αυτό που κανουν συχνά οι φιλόλογοι για παράδειγμα)
- να πηγαίνω κάπου μόνη και να μην ακούω μουσική στη διαδρομή
- τανίες δράσης που το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν μάχες, εξωγήινους ή τέλος πάντων έναν χαμό - και στη μέση κάποια γκόμενα - )
- όταν είμαι με κάποιον που δεν μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες για μια κάποια έξοδό μας.
Υ.Γ : για να ξεχνιέμαι ξαναδιαβάζω χάρι πότερ. μανιωδώς. όλη μέρα. πριν διάβαζα λούκυ λουκ και αστερίξ, ενδιάμεσα μίκυ μάους. ω ναι.
αποχαυνώσιους.
Μπράβο ναι, μου θύμισες ότι κι εγώ βαριέμαι τις ταινίες με τα ζόμπι, και γενικά όλη αυτή την ανοησία με το συγκεκριμένο θέμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘενκς που με τίμησες :)
..είναι και της μόδας, κάτι σειρές, διάφορα...
Διαγραφήτίποτα καλέ :)