8.1.13

There is no greater sorrow Than to be mindful of the happy time In misery.

Είναι μια βδομάδα τώρα που θέλω να γράψω αλλά δεν ξέρω τι. Για να είμαι ειλικρινής ξέρω, γιατί συνέβη κάτι πολύ συγκεκριμένο, αλλά για κάποιον λόγο θέλω να το κρατήσω για ΄μένα, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και λόγια.

Θα μου πεις πως κάνω έτσι. 
Νομίζω που λες ότι για λίγο ζούσα άλλη ζωή. Ήταν μερικές ημέρες ξαφνικής ευφορίας. Κι ας ήμουν χαμένη με το ξαφνικό των γεγονότων.

Ήταν που έλεγα για ανοιχτές υποθέσεις στη πρωτεύουσα.
Τώρα που γύρισα στο νησί φοβάμαι μην γίνουν όλα όπως πριν.

4 σχόλια:

  1. Είτε το μοιραστείς,είτε όχι,αρκεί που το έζησες εσύ και αυτό μένει...κράτα το λοιπόν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε χρειάζεται να γίνουν!
    Πάντως ο,τι και να είναι, σου εύχομαι πραγματικά να συνεχιστεί, να ευχαριστηθείς και να το χορτάσεις!
    Εεεεε και δε θα το κρύψω ότι δε με πείραζε αν έλεγες και κάτι τις παραπάνω... *αθώα ματάκια*

    ΑπάντησηΔιαγραφή