Aπαντήσεις.

Μιας και η SparklingBlue θα ήθελε να απαντήσω με τη σειρά μου σε κάποιες μπλογκοερωτήσεις, τις παραθέτω εδώ.


(Τρελαίνομαι να απαντάω σε συγκεκριμένες ερωτήσεις, το έχω ξαναπεί?)



1. Ποια blogs επισκέπτομαι συνήθως :
Όποια ακολουθώ και μου προκαλεί ενδιαφέρον ο τίτλος μιας ανάρτησης συνήθως. Παλιά έμπαινα πιο πολύ στον κόπο, αλλά κάποια στιγμή θεώρησα ότι δίνοντας σημάσια σε ό,τι -έστω και λίγο - ενδιαφέρον που βρίσκω, δεν μπορώ να δώσω τη πρέπουσα σημασία εκεί που αξίζει.
Στην αρχή βέβαια έψαχνα περισσότερο προσωπικά μπλογκ, όπου βγάζουν οι άλλοι τα εσώψυχά τους κυρίως. (Ο λόγος στην επόμενη ερώτηση).


2. Γιατί δημιούργησα το blog μου :
Μια περίοδο ήμουν πραγματικά απαισιόδοξη. Μαύρες σκέψεις. Μια τραγωδία όλα, όχι πως θυμάμαι αν τελικά υπήρχε λόγος. Έφταιγαν οι ορμόνες? Κάποιες αλλαγές? Το ζώδιο μου? 
Όπως και να έχει, από μικρή έγραφα ημερολόγιο. Εκείνη την σκοτεινή περίοδο σκέφτηκα ότι στο ημερολόγιο όλα μένουν κρυφά (θεωρητικά τουλάχιστον), ενώ εδώ, όλο και κάποιος θα έβλεπε, και ίσως κάποια στιγμή συμμεριζόταν τις σκέψεις μου.
Αυτό που ζητούσα ήταν μάλλον μια ανώνυμη ανταλλαγή σκέψεων. Και ίσως και μια ευκαιρία για μικρά ξεσπάσματα, ένα άδειασμα του μυαλού. 


3. Ποια είναι τα αγαπημένα μου θέματα :
Δεν ξέρω. Τα κοινωνικά και προσωπικά, ό,τι είδος τέχνης μ'αρέσει αισθητικά, και ιδιαίτερα ό,τι σε κάνει να σκέφτεσαι λίγο.
Το καλό με τα μπλογκ είναι ότι μπορείς να βρεις οτιδήποτε, και πολλές φορές, ακόμη και κάτι που δεν λέει κάτι προσωπικό για εκείνον που το γράφει, έχει κάποια στοιχεία του. Μπορείς να σκιαγραφήσεις τον άλλο..



4. Μια λέξη που χρησιμοποιώ πάντα στο blog :
Δεν είναι μία. Είναι όποιες λέξεις υποδεικνύουν υπόθεση ή πιθανότητα. "Ίσως","αν","μαλλον","μπορεί" και ούτω καθεξής..

Εκνευριστικό ίσως (να το πάλι), αλλά πάντα είμαι με αυτό το "Ποτέ δεν ξέρεις" στο μυαλό. Μια διαρκής αμφιβολία και καχυποψία για τα πάντα (πάλι το ζώδιο θα φταίει) που δεν με αφήνει σε ησυχία. Ούτε και τους γύρω μου. Είμαι σπάνια σίγουρη για κάτι, και όπως έχω ξαναπει, μπορώ να σκεφτώ εκατοντάδες πιθανά σενάρια για το τι θα γίνει ακόμη και αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ.





Αυτά από ΄μένα, ελπίζω να τσικνίσατε ! Εγώ νιώθω ότι έχω φάει για μήνες, αλλά ξέρω ότι το πρωί θα πεινάω πάλι. Το φαγητό είναι πραγματικά μία από τις απολάυσεις της ζωής.

Άσε που ξεσπάω και εύκολα σε αυτό.