Ήμουν και είμαι της άποψης ότι συνεχώς παρουσιάζονται μπροστά μας νέα στοιχεία, νέα δεδομένα, από κάτι μυστήριο και αόριστο που κατά κάποιον είναι ο δημιουργός και παρατηρητής του κάθε παιχνιδιού της ζωής μας. Κάποιοι το λένε Θεό, εγώ μεταφορικά σύμπαν, αν και δεν έχει πολλή σημασία και δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι ταιριάζει σαν έννοια.
Το σύμπαν λοιπόν μας θέτει κάποια ερωτήματα, κάποια γεγονότα, από ΄κει και πέρα είναι λογικό να δρούμε μόνοι, ή σχεδόν μόνοι, όσο αυτό γίνεται δηλαδή, εφ' όσον επηρεαζόμαστε από τα πάντα.
Έρχονται στιγμές που ο μεγάλος καθοδηγητής μάλλον μας μπερδεύει. Βρισκόμαστε ξαφνικά σε μια κατάσταση όπου μας φαίνεται ξεκάθαρο το τι "πρέπει" να κάνουμε, αλλά εν τέλη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα : Έχουμε καταλάβει σωστά τη διαδικασία του παιχνιδιού?
Για την ακρίβεια, έχουμε ερμηνεύσει σωστά τα σημάδια?
Αν συμφωνήσουμε στο ότι κάθε εμπειρία μας διδάσκει ή μας οδηγεί κάπου, το αυτονόητο που βλέπουμε χάνει την ισχύ του.
Μήπως βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε?
Κάποια πράγματα για να ξεκαθαρίστουν θέλουν χρόνο.
Και όταν δεν χρειάζεται χρόνος, δεν χρειάζεται να ξεκαθαριστούν.
Το σύμπαν λοιπόν μας θέτει κάποια ερωτήματα, κάποια γεγονότα, από ΄κει και πέρα είναι λογικό να δρούμε μόνοι, ή σχεδόν μόνοι, όσο αυτό γίνεται δηλαδή, εφ' όσον επηρεαζόμαστε από τα πάντα.
Έρχονται στιγμές που ο μεγάλος καθοδηγητής μάλλον μας μπερδεύει. Βρισκόμαστε ξαφνικά σε μια κατάσταση όπου μας φαίνεται ξεκάθαρο το τι "πρέπει" να κάνουμε, αλλά εν τέλη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα : Έχουμε καταλάβει σωστά τη διαδικασία του παιχνιδιού?
Για την ακρίβεια, έχουμε ερμηνεύσει σωστά τα σημάδια?
Αν συμφωνήσουμε στο ότι κάθε εμπειρία μας διδάσκει ή μας οδηγεί κάπου, το αυτονόητο που βλέπουμε χάνει την ισχύ του.
Μήπως βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε?
Κάποια πράγματα για να ξεκαθαρίστουν θέλουν χρόνο.
Και όταν δεν χρειάζεται χρόνος, δεν χρειάζεται να ξεκαθαριστούν.
Θα στο πω από τη δική μου οπτική: Πλέον, όταν βρίσκομαι μπροστά σε δίλημμα, λέω στον εαυτό μου ότι, όποιο δρόμο κι αν διαλέξω, στο τέλος θα το μετανιώσω. Έτσι, κάνω αυτό που εκείνη τη στιγμή θεωρώ σωστό και είμαι (σχεδόν) ήσυχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος ξεκαθαρίζει, αλλά δε θα καθίσουμε να τον βλέπουμε που περνάει, περιμένοντας το αποτέλεσμα... Ορμάμε και όπου μας πάει! (εν γνώσει όσο το δυνατόν των συνεπειών, βέβαια)
Φυσικά, αλλά μερικές φορές δεν μπορούμε να πιέσουμε μια κατάσταση, αν βλέπουμε ότι δεν βγαίνει κάποιο αποτέλεσμα.
ΔιαγραφήΓιατί να μετανιώνεις πάντα?