And the danger is that in this move toward new horizons and far directions, that I may lose what I have now, and not find anything except loneliness

Όπως ήταν αναμενόμενο οι ρόδινες μέρες μιας κάποιας ξεγνοιασιάς πέρασαν. Και να σου τα άγχη, οι φοβίες και η αίσθηση της μοναξιάς. Εκεί ενδιάμεσα όμως υπάρχουν και κάποια τηλεφωνήματα, κάποια μηνύματα, που με κάνουν και γελάω λίγο.

Η αλήθεια είναι ότι τριγυρνάει στο μυαλό μου η ιδέα να τα τινάξω όλα στον αέρα. Από την άλλη όμως έχω κάνει κάποια βήματα -δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω λάθη- και φτιάχνω σιγά σιγά μια βάση, μόνο και μόνο αποδεχόμενη το γεγονός ότι έχω κάποια προβλήματα να λύσω.

Προς το παρόν βρίσκομαι στην Αθήνα και προσπαθώ να βάλω ένα κάποιο πρόγραμμα στη καθημερινότητά μου. 
Ποτέ δεν ήμουν του προγράμματος. Στο σχολείο τεμπέλιαζα. Και μετά. Ήμουν η κλασική περίπτωση του "Έχει τόσες δυνατότητες και δεν κάνει τίποτα να τις αξιοποιήσει". Κάποια στιγμή με έπεισαν. Συνέχισα λοιπόν να μην κάνω κάτι. Μετά άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως δεν έχω και κάτι να αξιοποιήσω, κάποιο ταλέντο να δείξω.
Έχω όμως και εκείνες τις αναλαμπές που μας πιάνουν όλους ανά καιρούς, ότι θα φτιάξω τη ζωή μου. Με φαντάζομαι αισιόδοξη. Μια εικόνα που μου αρέσει, αλλά ταυτόχρονα φαντάζει μακρινή.

Όταν ξέρεις ότι πρέπει να αλλάξεις κάποια πράγματα στη ζωή σου, είναι πάντα δύσκολο να κάνεις το πρώτο βήμα.