Στάλα στάλα η ψυχή σου φεύγει.
Θες να κοιμηθείς. Από περιέργεια ανοίγεις τα μάτια κανα δυο φορές.
Ο κόσμος είναι άσχημος, το απόλυτο μαύρο μάλλον παρηγοριά.
Βρέθηκες καταλάθος εδώ. Κι όμως τώρα θες να συνεχίσεις.
Μέσα στη ζαλάδα όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα.
Μένουν λίγα πράγματα, και για πρώτη φορά αρκεί μόνο να τα σκέφτεσαι.
Επιτέλους ξεκουράζεσαι.
Θες να κοιμηθείς. Από περιέργεια ανοίγεις τα μάτια κανα δυο φορές.
Ο κόσμος είναι άσχημος, το απόλυτο μαύρο μάλλον παρηγοριά.
Βρέθηκες καταλάθος εδώ. Κι όμως τώρα θες να συνεχίσεις.
Μέσα στη ζαλάδα όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα.
Μένουν λίγα πράγματα, και για πρώτη φορά αρκεί μόνο να τα σκέφτεσαι.
Επιτέλους ξεκουράζεσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου