29.11.10

Regrets.

Ξέρω ότι είναι λίγο αργά.

Νιώθω τύψεις.Για κάποιο παράξενο λόγο.
Όχι,ξέρω γιατί.
Για την ευκαιρία που έχασα.Εσένα που έχασα.

Και πάλι δεν είμαι ειλικρινής.

Δεν μετανιώνω που έχασα εσένα.Μετανιώνω που δεν κέρδισα το παιχνίδι.

Έτσι είναι.Θα'θελα να μου δώσεις λίγη σημασία όταν σε κοιτάζω (ίσως μόνο τα μάτια σου να με τράβηξαν κάποτε κοντά σου) και να καταφέρω αυτη τη φορά να σε νικήσω. -Δεν περίμενα ποτέ να έχεις τόση δύναμη,ξεγελάστηκα. -

Δεν είναι άκαρδο,κατάλαβέ το.
Ξαφνικά δεν μπορώ να μην σκέφτομαι το τι θα γινόταν αν ...

Αν τι?
Μακάρι να κέρδιζα αυτό το παιχνίδι,να μπορούσα να νιώσω τύψεις πιο ξεκάθαρες.
Να γίνω κακιά,όπως θες.

Αρκεί να κέρδιζα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου