14.12.11

Trapped dreams must die.

Ακούω αυτή τη μουσική που δεν με αφήνει να ξεχωρίσω το πραγματικό από το όνειρο. Βλέπω μόνο εφιάλτες τελευταία. Θα ήθελα να στο πω, αλλά ξέρω πως δεν θες να ακούσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί . Ανησυχώ για το μυαλό μου. Νιώθω πως το υποσυνείδητο γίνεται όλο και πιο δυνατό. Και είναι παράξενος ο κόσμος του αυτός, γεμάτος τέρατα και φόβους. Φόβους. Φοβάμαι τον φόβο. Νιώθω μίσος μεταξύ χαρακτήρων της φαντασίας μου.


Στο μυαλό μου επικρατεί πόλεμος.
Και το πιο τρομακτικό είναι, ότι όποιος και να κερδίσει,δεν θα είμαι εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου