29.2.12

Kαι έτσι προχθές το βράδυ

Είχα ξαφνικά μια από τις αναλαμπές μου. Όταν είχα πρωτοξεκινήσει να γράφω εδώ, είχα θέσει το αιώνιο ερώτημα "Τελικά τι αξίζει? Το ταξίδι ή ο προορισμός? " (ή κάπως έτσι τέλος πάντων), και δεν μπόρεσα να απαντήσω. Κι όμως, κατέληξα στο ότι όπως στα πάντα δεν υπάρχει το άσπρο ή το μαύρο, το καλό ή το κακό, έτσι δεν γίνεται να πεις ξεκάθαρα τι από τα δύο αξίζει. Γιατί αξίζουν και τα δύο.

Ο δρόμος, το ταξίδι, σου μαθαίνει, σε αλλάζει, ενώ ο προορισμός, όταν πλέον τα 'χεις καταφέρει (είτε τελικα το θες είτε όχι), σε γεμίζει, σε αφήνει να βγάλεις τα συμπεράσματά σου και να ξεκουραστείς για το επόμενο δρομολόγιο..

6 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι εξαρτάται και από τον άνθρωπο.Υπάρχουν άνθρωποι που ποτέ δεν απολαμβάνουν τον προορισμό,ίσα ίσα τον απομυθοποιούν και τον απαξιώνουν τελικά.Εκείνοι μάλλον θέλουν να μετράει το ταξίδι.Κι ίσως επειδή εγώ ανήκω σε αυτήν την δύστυχη κατηγορία να δίνω αξία στη διαδρομή,καμιά φορά και παραπάνω απ' όση πρέπει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτό λέω ότι καμιά φορά ίσως δεν θέλουμε καν να φτάσουμε στον προορισμό, απλά το νομίζουμε..
      Όπως και να είναι όμως, σίγουρα μπορείς να αποκομίσεις κάτι και από εκεί που έφτασες, άλλωστε για κάποιο λόγο ξεκίνησες το ταξίδι..

      Διαγραφή
  2. Σημασία έχει να απολαμβάνεις και τα δύο...σίγουρα το "ταξίδι" λίγο παραπάνω αλλά δε γίνεται να μη σε συγκινήσει και η υλοποίηση του στόχου...το όνειρο που επιτέλους πήρε σάρκα και οστά....Εγώ "κολλάω στον στόχο" αλλά επειδή από την φύση μου είμαι φοβιτσιάρα και δε ρισκάρω, δεν απολαμβάνω τίποτα από τα δύο μιας και εξαιτίας της παραπάνω αδυναμίας σπάνια φτάνω στον προορισμό που ΕΓΩ έχω επιλέξει... !Το διορθώνω όμως λίγο λίγο "κάλλιο αργά..."
    Τα φιλιά μου...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω, και ίσως το γεγονός ότι οι περισσότεροι φοβόμαστε (είτε αυτό φαίνεται είτε όχι) είναι που κάνει τον στόχο κάπως πιο υποτιμημένο, γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτόν, δεν πιστεύουμε καν ότι μπορούμε να τον φτάσουμε!

      ...Στη προκειμένη περίπτωση χρειάζεται ακριβώς αυτό που λες, να το "διορθώσουμε", να το προσπαθήσουμε, να αφήσουμε τον εαυτό μας να ενθουσιαστεί, να αναρωτηθεί, να νιώσει γενικότερα ό,τι γίνεται από την κάθε εμπειρία.

      Καλό Βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Ταξίδι και προορισμός είναι συνέχεια και πάντα ένα πράγμα στο δικό μου μυαλό. Δεν είναι ακριβώς άνετο, αλλά έτσι έχω προκύψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως είναι το πιο "βολικό" τελικά, μην πω το πιο "σωστο", αφου το εκλαμβάνεις ώς κάτι ενιαίο ...

      Διαγραφή