Η συζήτηση με τον πατριό μου είχε ενδιαφέρον. Η υπόθεση ήταν απλή.
-Δύο άνθρωποι αγαπήθηκαν αλλά δεν μπόρεσαν να είναι μαζί για χ,ψ λόγους. Μετά από χρόνια ξανασυναντιούνται και είναι μαζί. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Γίνεται?-
Από προσωπικό ρομαντισμό πιστεύω πως ναι. Οι μισοτελειωμένες ιστορίες πάντα έχουν κάτι το ενδιαφέρον και βασανιστικό ταυτόχρονα. Κυρίως όμως έχουν το στοιχείο της έκπληξης. Δεν ξέρεις πως, πότε και που θα εμφανιστούν πάλι μπροστά σου. Αν και από τους δύο έχει μείνει η απορία "τι θα γινόταν αν.....?" τότε υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες αυτοί οι δύο άνθρωποι να ξανασυναντηθούν. Θα γίνει από αυτό που λέμε "μοίρα", θα γίνει επειδή ο ένας το επιδιώξε? ..κανείς δεν ξέρει, αλλά θα γίνει.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν διαφορετικό, βαθύτερο δέσιμο από άλλους. Ίσως να εξηγείται, ίσως και όχι. Αυτές οι σχέσεις είναι συνήθως άλλου επιπέδου, πνευματικού, υπάρχει μια επικοινωνία μυστήρια, μια έλξη περίεργη. Είναι οι σχέσεις που έχουν σκαμπανεβάσματα. Οι σχέσεις που μπορεί να διακοπούν κι όμως να ξαναρχίσουν από καθαρό ενδιαφέρον και νοσταλγία. Είναι όταν προσπαθείς να το εξηγήσεις σε κάποιον τρίτο, και το μόνο που σου έρχεται είναι ότι "κάτι υπάρχει" . Είναι μια αοριστία.
Έτσι κι αλλιώς, αμα αισθάνεσαι ότι κάτι έχει μείνει μισοτελειώμενο (όχι επειδή πληγώθηκες, αλλά γιατί απλά δεν βοήθησαν οι συνθήκες) τότε αξίζει να το έχεις κατα νου. Μπορεί το διαφορετικό να είναι το κάτι ξεχωριστό που μόλις πετύχει θα σε κάνει ευτυχισμένο.
Ποιος ξέρει.
-Δύο άνθρωποι αγαπήθηκαν αλλά δεν μπόρεσαν να είναι μαζί για χ,ψ λόγους. Μετά από χρόνια ξανασυναντιούνται και είναι μαζί. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Γίνεται?-
Από προσωπικό ρομαντισμό πιστεύω πως ναι. Οι μισοτελειωμένες ιστορίες πάντα έχουν κάτι το ενδιαφέρον και βασανιστικό ταυτόχρονα. Κυρίως όμως έχουν το στοιχείο της έκπληξης. Δεν ξέρεις πως, πότε και που θα εμφανιστούν πάλι μπροστά σου. Αν και από τους δύο έχει μείνει η απορία "τι θα γινόταν αν.....?" τότε υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες αυτοί οι δύο άνθρωποι να ξανασυναντηθούν. Θα γίνει από αυτό που λέμε "μοίρα", θα γίνει επειδή ο ένας το επιδιώξε? ..κανείς δεν ξέρει, αλλά θα γίνει.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν διαφορετικό, βαθύτερο δέσιμο από άλλους. Ίσως να εξηγείται, ίσως και όχι. Αυτές οι σχέσεις είναι συνήθως άλλου επιπέδου, πνευματικού, υπάρχει μια επικοινωνία μυστήρια, μια έλξη περίεργη. Είναι οι σχέσεις που έχουν σκαμπανεβάσματα. Οι σχέσεις που μπορεί να διακοπούν κι όμως να ξαναρχίσουν από καθαρό ενδιαφέρον και νοσταλγία. Είναι όταν προσπαθείς να το εξηγήσεις σε κάποιον τρίτο, και το μόνο που σου έρχεται είναι ότι "κάτι υπάρχει" . Είναι μια αοριστία.
Έτσι κι αλλιώς, αμα αισθάνεσαι ότι κάτι έχει μείνει μισοτελειώμενο (όχι επειδή πληγώθηκες, αλλά γιατί απλά δεν βοήθησαν οι συνθήκες) τότε αξίζει να το έχεις κατα νου. Μπορεί το διαφορετικό να είναι το κάτι ξεχωριστό που μόλις πετύχει θα σε κάνει ευτυχισμένο.
Ποιος ξέρει.
πολύ ενδιαφέρον... αλλά θα μπορούσαν να "ενωθούν" δύο άτομα με εντελώς διαφορετική κουλτούρα, συνήθειες και ενδιαφέροντα, αν πράγματι υπάρχει αυτό το κάτι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως το "ταιριάζουμε" το λέμε όταν υπάρχουν κοινά γούστα, ενδιαφέροντα και νοοτροπία.
ΔιαγραφήΣε αυτό το "κάτι" πιστεύω ότι αντιθέτως το ζήτημα είναι ότι ο ένας ζητά τη παρουσία του άλλου, χωρίς να φαίνεται βουνό αυτή η διαφορετικότητα. Είναι μάλλον μια έλλειψη εγωισμού περι του τι είναι καλύτερο, πιο ενδιαφέρον, σωστό.
Ξέρω μία τέτοια ακριβώς ιστορία. Ένας δεσμός που για χ-ψ λόγους δεν ευτύχησε πολύ παλιά, ενώ αργότερα, εξαιτίας ενός (τραγικότατου) συμβάν στη ζωή του ενός, ο άλλος βρήκε τη χαραμάδα και τώρα πλέον είναι μαζί, επίσημα και με το νόμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτό λέω, κακό να αφήνουμε τα απωθημένα. Καλύτερα να ρισκάρουμε παρά να αναρωτιόμαστε.
Για μια τέτοια περίπτωση έκανα και εγώ αυτή τη συζήτηση.
Διαγραφή'Οντως καλύτερα να ρισκάρουμε, τα απωθημένα αφήνουν πολλά περισσότερα πίσω...