19.5.13

πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Ξέρω, ότι με τη συμπεριφορά μου δεν μπορώ πάντα να απαιτώ το "σωστό". 
Ξέρω όμως πως είμαι ενα υποκατάστατο. Εξ' αρχής ήμουν. Ξέρω ότι τη σκέφτεσαι. Ότι κοιτάς φωτογραφίες της. Ότι με λες όπως θα έλεγες εκείνη. Ότι λες ό,τι θα έλεγες σε εκείνη. Μάλλον κάνεις και συγκρίσεις.
Κι αν δεχτούμε όλοι ότι για να ξεπεράσουμε κάτι πρέπει να περάσει πολύς καιρός, (αν ξεπερνιέται) τότε πρέπει να θεωρηθεί λογικό και το ότι το "σ'αγαπώ" δεν έχει καμία βαρύτητα.

Γιατί είναι άλλη εκείνη, και άλλη εγώ. Πώς να νιώθω καλά μετά.

4 σχόλια:

  1. Να νιώθεις καλά ακριβώς γιατί εσύ είσαι άλλη. Ο καθένας είναι μοναδικός και αναντικατάστατος, με τον δικό του υπέροχο τρόπου. Και όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, δεν αξίζει να βρίσκεται δίπλα μας.

    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φυσικά κ ο καθένας είναι μοναδικός. το θέμα είναι ότι από ένα σημείο και μετά είναι μάλλον κοροιδία..

      Διαγραφή
  2. Πέρνα καλά και κράτα τις πισινές σου. Αυτό λέω εγώ. Μην σπαταλιέσαι στο αν και πότε και πώς σε συγκρίνει με "άλλη". Ευχαριστήσου το και θα δείξει. Απλά, επαναλαμβάνω, τις πισινές σου εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δηλαδή? γιατί αυτό προυποθέτει παρατήρηση και (ήδη υπάρχουσα) υποψία...

      καλό βράδυ!

      Διαγραφή