15.3.14

As long there's you.

Όταν αγαπάς κρίνεις? Ή κρίνεις επειδή αγαπάς?

Ίσως να φταίει που έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Ίσως όντως το βλέπω ρομαντικά. Δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να είναι επικριτικός στον έρωτα. Για ΄μένα απλά δεν νοιάζεται αρκετά. Έρωτας ή/και αγάπη δεν σημαίνει άφεση αμαρτιών. Απλά παράβλεψη λεπτομεριών που μας εκνευρίζουν σε άλλους. Το άτομο που μας ενδιαφέρει κρίνεται σε σημαντικά πράγματα και μόνο, που απειλούν την ροζ μας φούσκα.


Το να είναι ο άλλος συνεχώς κάτω από τον μεγενθυτικό σου φακό απλά τον απομακρύνει και τον κάνει να νιώθει πιο μικρός. Τον υποτιμά.
Υποτίθεται ότι τον άλλο πάντα τον βλέπεις λιγάκι καλύτερο απ' ό,τι είναι..

Και αυτή άλλωστε είναι η μαγεία αυτού του συναισθήματος.

Δεν μπορώ να το εξηγήσω, απλά όταν μου λες για πραγματα που ίσως δεν με ενδιαφέρουν ή μπορεί να θεωρώ ανόητα, δεν με νοιάζει. Είσαι εσύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου